Uitgebreide terugblik op Jeugdkamp 2025 (23 t/m 25 mei)

Details

Gepubliceerd: dinsdag 27 mei 2025 16:49

Afgelopen weekend was het eindelijk weer zo ver: Tijd voor ons jaarlijkse waterpolokamp. Altijd weer één van de hoogtepunten van het jaar! Hieronder lees je het uitgebreide verslag van begeleider en razende reporter Diana Derks.

Vrijdag

Met 29 kinderen en 10 begeleiders reisden we per bus af naar Basecamp Kanoa in Wolphaartsdijk in Zeeland. Na een rit van 2 uur kwamen we aan op het kampterrein, waar we meteen aan tafel konden schuiven. Onze keukenprinsessen, Nathalie en Marlous, hadden een heerlijke Italiaanse maaltijd voorbereid. Er werd lekker van gegeten en nadat alles op was, was het tijd om de tenten in te delen en de bedden op te maken. Dit ging lekker snel, waardoor we nog op tijd waren om aan ons avondspel te beginnen met levend stratego.

Na een paar minuten lopen, kwamen we in het bos alwaar we de groep in twee teams splitsten. Team blauw onder leiding van Marit en Jeanine en team rood onder leiding van Eva, Tim en Tye. De kinderen struinden door het bos op zoek naar de vlag van het ‘vijandig’ team. Na twee potjes was het al vrij donker en keerden we terug naar het kamp, waar er warme chocolade en een broodje knakworst op ons wachten. Daarna hebben de kinderen even een half uurtje vrije tijd gehad, voor we ze aanspoorden om te gaan slapen. Om elf uur lag iedereen op zijn of haar bed……… maar het bleef nog lang… lang… lang… onrustig!

Zaterdag

Je zou denken dat ze lekker uitslapen na zo’n avond en nacht keten in de tent, maar niks is minder waar. De eerste stond zelfs om half zeven al weer naast zijn bed. Langzaamaan werd de rest van het kamp ook wakker en om 8 uur zijn de laatsten gewekt door Eva en Jochem Meijer, die uit de box knalde. De keukenbrigade had in de tussentijd het ontbijt klaar gezet en zodoende konden we aan tafel zodra iedereen klaar was. Na een stevig ontbijt en de corvee, was het tijd voor onze eerste dagactiviteit. Wederom werden de kinderen in twee groepen verdeeld. De ene groep ging met Eva mee om te trefballen met elkaar. De andere groep ging met Diana en Tim mee voor een waterpolotraining op het land. Deze droogtraining was bedoeld om aan de houding te werken.

Als je goed leert gooien en vangen op het land, heb je daar ook voordeel van in het water. Na ongeveer een half uur werd er gewisseld van veld. Helaas begon het hierna hard te regenen, waardoor we met zijn allen de gezamelijke tent in vluchtten. Maar de regen mocht de pret niet drukken. Er werden spelletjes bijgepakt die van huis waren mee genomen. Weerwolven was een groot succes maar ook vier op een rij, uno en andere spelletjes kwamen voorbij.

Helaas hield de regen ook na de lunch nog aan. Toch waren er een aantal kinderen die graag wilden zwemmen. Gelukkig hadden wij Rutger bij ons, die veel in open water zwemt. De zwembroeken en badpakken werden aangetrokken en met de nodige tips & tricks van Rutger renden ze het water in. Maximaal een kwartier mocht er gezwommen worden, maar het plezier was groot. Zwemmen naar de andere kant van het water, overgooien met een waterpolobal, op zoek naar krabben en mosselen… het kwartier was zo voorbij. Een voor een kwamen ze rillend uit het water, waar ze meteen in hun handdoek werden gewikkeld en naar de douche en tent werden gestuurd om zich warm aan te kleden. Wat een bikkels zijn onze waterpoloërtjes toch! Die laten zich niet tegenhouden door een beetje kou en regen. Als beloning stond er warme chocolademelk met slagroom klaar om weer op te warmen.

In de tussentijd was het ook gestopt met regenen. Dit was erg prettig voor ons verdere middagprogramma. Eva en Tim hadden een aantal oud-Hollandse spelletjes voorbereid. In 7 groepen werden de spellen gespeeld. Er was koekhappen, spijkerpoepen, bal hooghouden, een sponzenrace, een ei-lepel race, blikgooien en de 3-benige estafette. Ze deden allemaal erg hun best en daar waar het blikgooien me echt tegen viel (je zou denken dat waterpoloërs wel een beetje kunnen mikken toch?), was het koekhappen juist een succes! Hmm, wat gek… als er maar eten is, haha. Na al deze spellen was er weer even tijd voor wat eigen tijd. Sommigen verdwenen in hun tent, anderen verdwenen in het bos.

En terwijl zij zichzelf vermaakten, werd de barbecue aangestoken door Ronald en Rutger. Op het menu voor deze avond stonden namelijk broodjes hamburger met als dessert natuurlijk geroosterde marshmellows die waren gedoneerd door de dames van vereniging. Er werd heerlijk van gesnoept. Bijkomend voordeel: de warmte van de barbecue. Het was erg fijn om even op te warmen terwijl je marshmallows boven de kolen hingen! Na het avondeten was het tijd om de voorbereidingen te treffen voor de bonte avond. Elke tent moest een optreden verzorgen en kreeg de tijd om iets te bedenken. De meiden hadden natuurlijk ook wat extra tijd nodig om zichzelf klaar te maken. Het was aandoenlijk om te zien hoe dit gebeurde met de make-up tassen op de picknick-tafels.

Om half negen barstte het feest los. De openingsact werd verzorgd door Eva, Tim en Diana, die in prachtige glitterrokken een schitterend optreden verzorgden op het nummer van kinderen voor kinderen ‘bewegen is gezond’. Daarna was het de beurt aan de eerste jongenstent. Met de ‘Macarena’ wisten zij iedereen aan het dansen te krijgen. Om even op adem te komen, werden we vermaakt door de tweede jongenstent. Kevin en Lucas wisten onze lachspieren aan het werk te zetten met hun leuke moppen.

De meidentent kwam weer met een leuke dansact. Op ‘Oya lélé’ van K3 gingen de voetjes weer van de vloer. Vervolgens verbaasde Sarah ons met haar kunst om gedachten te lezen. Hoe zij kon lezen wat Ronald dacht, is ons nog steeds een raadsel. De keukenprinsessen maakten een spetterende show met het nummer ‘Even aan mijn moeder vragen’ en Alexander en Keoni eindigden deze avond met hun goocheltrucs. Het was een ontzettend gezellige avond waarin we veel hebben gedanst en gelachen.

Buiten werd er nog even gedanst op ‘Links rechts’ van de Snollebollekes en ‘Europapa’ van Joost Klein, waarna er door verschillende kinderen nog met een bal wat spelletjes werden gedaan tot het te donker werd. Toen was het echt tijd om lekker naar bed te gaan, want er waren er echt een aantal die aan het instorten waren… al hielden ze natuurlijk vol van niet. Rond half elf lag toch echt iedereen op bed. Hoewel niet iedereen meteen in slaap viel, was het wel veel sneller stil dan de eerste avond.

Zondag

Dit was ook te merken de volgende ochtend. Daar waar op zaterdag de meesten om half acht al buiten de tent waren, lag op zondag elke tent nog in coma. Maar er was werk aan de winkel en dus moest het kamp opstaan om te ontbijten. Dit kan je wel aan Ronald overlaten en met zijn “Gütemorgen” ging hij met de box de tenten langs om iedereen wakker te maken. Met slaperige oogjes klommen ze uit hun bedje en verschenen ze aan de ontbijttafel, waar ze eerst hun lunchpakketje mochten maken alvorens lekker te ontbijten. Er waren boterhammen, maar er kon ook gekozen worden voor een bakje vla of yoghurt met fruit en/of slagroom. Na het ontbijt was het hoog tijd om op te ruimen. Alle tassen moesten weer ingepakt, de tenten aangeveegd en de vlaggen weer opgeruimd.

Toen dit alles was gedaan, was het tijd voor onze laatste activiteit: kanoën. De zwemkleding ging weer aan, de sportkleding ging er overheen en de waterschoenen aan de voeten. Na een korte uitleg van de Kanoa-medewerkers mochten we in tweetallen (en 2 drietallen) het water op. Door de wind werd ons afgeraden het meer op te varen. Nou, ik kan jullie vertellen, dat hadden we zelf ook al bedacht. Het ging aardig tekeer en het water was behoorlijk aan het golven. Mede hierom had de leiding al de tweetallen gemaakt. Zodat een van de oudere kinderen gekoppeld was aan een van de jongere kinderen. Dat dit een goede beslissing was. werd direct duidelijk bij het wegvaren. We moesten het baaitje uit zien te komen tegen de wind en de golven in. Dat was geen gemakkelijke opgave. De stroming dreef ons telkens de verkeerde kant uit. Maar uiteraard is opgeven geen optie en laten wij waterpoloërs ons niet snel uit het veld slaan.

Uiteindelijk lukte het iedereen om uit de baai te komen zonder uit zijn of haar kano te vallen en konden we rustig de kreek op roeien. Eenmaal uit de wind en zelfs heerlijk in het zonnetje was het lekker varen. Iedereen had daar ook snel de slag te pakken. Het rondje op het eiland in de kreek ging dan ook best snel. Daardoor hadden we voldoende tijd om nog een tweede en zelfs een derde ronde om het eiland te doen, voor we weer aan de terugweg begonnen. En dat was best pittig, want het laatste stuk om de baai in te komen was weer tegen de wind in en met een behoorlijke golfslag. Het kostte de nodige moeite en kracht van vooral de oudste kinderen, omdat het voor de kleintjes toch wel erg zwaar was. Ik doe bij deze dan ook een extra shout-out voor deze toppers. Geen moment heb ik ze horen klagen! Ik heb ze alleen bemoedigende woorden horen spreken tegen de kleintjes om ze aan te moedigen door te blijven peddelen. En dat maakte mij erg trots op deze groep.

Het was nog even spannend voor een van onze drietallen in de driemanskano. Isis, Lisa en Zara probeerden zich door de golven te bewegen. Maar hun boot draaide met de neus uit de golven en met een grote golf lagen zij om. Met wat aanwijzingen en met wat hulp van de Kanoa-medewerker die te hulp kwam schieten, wisten ze weer in de boot te stappen en uiteindelijk veilig aan te komen in de baai. Ook Tara en Sarah hadden wat problemen bij de rotsen, maar ook die wisten met wat hulp en een wisseltruc uiteindelijk veilig terug te komen. Wat een avontuur!

Gauw terug naar ons kamp om onze droge en warme kleding aan te doen en ons lunchpakketje op te eten. Er werd daarna nog een laatste balspel gedaan tot de bus aan kwam rijden. Iedereen patke gelijk z'n spullen stapte in. De bus was nog geen 10 minuten onderweg naar Zoetermeer of de eerste kinderen lagen al lekker te slapen. Na een kleine twee uur, waren we terug bij de Watergeus, waar alle ouders ons stonden op te wachten. Via deze weg wil ik iedereen bedanken voor het ontzettend leuke en gezellige weekend.Natuurlijk hoop ik dat jullie volgend jaar weer allemaal van de partij zijn!