Kennismaken met Boy, coach van AJ en BJ 

Wie zijn dat toch; die mannen en vrouwen die onvermoeid als jeugdcoach bij alle waterpolowedstrijden aan de kant staan en vaak ook nog met veel inzet één of meer trainingen verzorgen? Wij gingen voor jullie niet alleen uitzoeken wat de drive van al deze vrijwilligers is; ook vroegen we ze het spreekwoordelijke hemd van het lijf over werk, privé en hun eigen sportieve achtergrond.  

Zojuist is de wedstrijd van de A-jeugd tegen Katwijk met 14-5 in het voordeel van SG WZC beslist. Ik spreek met Boy van den Bos (21), die naast de A-jeugd ook de jongens van de B-jeugd coacht en traint. Ondanks zijn jonge leeftijd heeft Boy op waterpologebied al het nodige meegemaakt en neemt hij binnen SG WZC veel taken op zich. Voor hem geldt zeker de in het verleden veel gebruikte slogan: ‘Waterpolo, a way of life!’. 

Overdag werkt Boy voor social media-platform Pinterest, een visuele zoekmachine voor het vinden van ideeën zoals recepten, huis- en stijlinspiratie, damesmode en meer. Als accountmanager is hij contactpersoon voor adverteerders. Hij zorgt ervoor dat hun advertenties goed lopen en dat er natuurlijk ook meer advertenties worden verkocht. Boy is hartstikke blij met zijn baan, maar ziet deze functie zeker niet als eindstation. 

Waterpolo speelt een belangrijke rol in het leven van de familie Van den Bos. Vader Leo was keeper; oudere broer Kevin is actief waterpoloër. En hoewel zijn moeder zelf niet heeft gespeeld, was er ook een familie lid besmet met het waterpolovirus. Vanaf zijn 9e is Boy actief bij SG WZC. Net als zijn vader is hij keeper. Na vijf jaar zoekt hij het hogerop en maakt hij een transfer. Zijn keeperscap laat hij in Zoetermeer achter; hij begint een carrière als veldspeler bij waterpolotopper GZC DONK. Boy over die tijd: “Bij DONK heb ik heel veel geleerd op het gebied van persoonlijke groei, technieken en tactieken, maar ook over de ‘mindset’ waarmee je een wedstrijd in gaat. Het gaat er allemaal veel serieuzer aan toe. Natuurlijk is er ruimte voor plezier, maar winst staat altijd voorop. Bij SG WZC liggen die verhoudingen heel anders.” 

Tijdens zijn DONK-tijd wordt Boy tevens geselecteerd voor Jong Oranje, waarvoor hij gedurende drie jaar uitkomt op verschillende internationale toernooien. Naast enkele medespelers van DONK speelde hij in die tijd vooral met onbekende teamgenoten: “Doordat je elkaar niet kende, moest je echt leren om met elkaar samen te spelen. Maar omdat we allemaal hetzelfde doel hadden en er alles voor wilden geven, was dat niet erg moeilijk.” 

Na vijf jaar maakt Boy de keuze om terug te keren naar Zoetermeer. Hoewel hij best langer bij DONK had willen blijven, realiseert hij zich ook dat de kans om met waterpolo geld te verdienen minimaal is. Boy hierover: “Uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt om te gaan studeren. Een andere reden dat ik bij DONK ben gestopt is dat het op een gegeven moment niet meer leuk was.
Op hoog niveau is er vaak sprake van vriendjespolitiek. Dat heb je altijd en overal en daar kun je niks aan doen. Bij DONK was dat niet anders.” Samen met Mika, Thijs en Cas volgt hij daarom het voorbeeld van broer Kevin, die al eerder na twee jaar DONK terugkeerde naar SG WZC, om in Zoetermeer te gaan spelen in Heren 1. 

Terug, neemt Boy de taak van Hoofd Jeugdzaken over van Kevin: “Vanwege mijn ervaring op hoog niveau bij DONK stond ik daar wel open voor. De kennis die ik daar heb opgedaan kan ik gaan delen met de jonge spelers bij SG WZC. Zo ben ik erin gerold. Ik heb het een beetje in de familie gehouden.” Naast zijn taak als Hoofd Jeugdzaken en het daaraan gekoppelde lidmaatschap van de Technische Commissie, is Boy trainer/coach van de jongens A- en B-jeugd. Over het invullen van de vele vrijwilligerstaken binnen SG WZC maakt Boy zich soms wel zorgen: “SG WZC is niet alleen een gezellige vereniging, het is ook één van de grootste waterpoloverenigingen van Nederland. We hebben maar liefst 19 teams (waarvan 8 jeugdteams) en daar moeten we ook vrijwilligers voor hebben. Dat is soms wel lastig om voor elkaar te krijgen.” 

Wat hem motiveert om al die taken en functies te combineren? Boy legt uit: “Wat ik zo leuk vind is, dat als je er tijd en moeite insteekt, je na een tijd - en soms duurt dat zelfs jaren - iets opbouwt en dat vervolgens ook in wedstrijden terugziet. Dat je ziet dat bepaalde tactieken en technieken, die individuele spelers hebben moeten verbeteren, in de praktijk goed gaan en dat je spelers op een gegeven moment ziet bloeien. Dat is erg leuk om te zien en dat is het mij zeker waard.” 

Boy vervolgt: “Wat ik eigenlijk altijd doe aan het begin en einde van het seizoen en eventueel ook halverwege, is dat ik het hele team zowel individueel als in teamverband spreek. Ik vraag de spelers hoe het gaat met waterpolo en op school. Dat is natuurlijk belangrijk op die leeftijd. Ik vraag ze wat ze goed vinden gaan, waar verbetering mogelijk is en wat ze willen bereiken. Ik vertel ze wat ik ervan vind en vraag ze ook wat ik als trainer/coach kan verbeteren. Als ze genoeg gemotiveerd en getalenteerd zijn, dan kunnen ze bijvoorbeeld ook meetrainen en -spelen met de herenselectie.” 

Naast een fulltimebaan, zijn taken binnen SG WZC én natuurlijk zijn eigen waterpolocarrière, blijft er weinig tijd over voor hobby’s. Boy vindt dat niet zo’n punt: “Heel eerlijk gezegd: waterpolo is mijn hobby. Al mijn vrije tijd gaat eigenlijk naar waterpolo. Maar je moet ook afleiding hebben. Als ik even niet met waterpolo bezig ben, ben ik met mijn vrienden of soms ga ik naar een feestje. Ik heb een vriendengroep binnen waterpolo, maar ook daarbuiten. Met mijn waterpolovrienden is waterpolo altijd wel een punt van gesprek. Samengevat is het gewoon: werken, waterpolo, vrienden. 

Lijkt het je, net als Boy ook wel iets om als vrijwilliger bij SG WZC mee te helpen? Heel fijn! We vertellen je graag alles over de vele mogelijkheden. Stuur even een berichtje met je contactgegevens naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. We nemen dan snel contact met je op.