Wie zijn dat toch; die mannen en vrouwen die onvermoeid als jeugdcoach bij alle waterpolowedstrijden aan de kant staan en vaak ook nog met veel inzet één of meer trainingen verzorgen? Wij gingen voor jullie niet alleen uitzoeken wat de drive van al deze vrijwilligers is; ook vroegen we ze het spreekwoordelijke hemd van het lijf over werk, privé en hun eigen sportieve achtergrond. 

Rutger van den Bosch (50) is een vertrouwd gezicht binnen SG WZC. De afgelopen 10 jaar was hij de vaste coach van dames 2 en afgelopen jaar van dames 3. Toen er bekend werd dat hij die taak ging neerleggen, werd hij al snel gevraagd of hij dit seizoen heren 3-coach Kees Loenersloot wilde opvolgen. Rutger daarover: “Ik had al eerder bij de heren gecoacht en een aantal spelers in heren 3 heb ik in het verleden ook onder mij gehad, eerst nog bij ZVZ en later bij SG WZC heren 2. Ik heb er even over nagedacht en dacht toen: Waarom niet. Het is toch altijd fijn om iemand op de kant te hebben die het een beetje kan structureren.”

Tegenwoordig kun je Rutger langs de zwembadrand ook tegenkomen in het bekende witte scheidsrechterstenue. Rutger legt uit: “Ik ben sinds dit jaar ook nog scheidsrechter geworden, om zo toch nog meer spelregelervaring op te doen en dat kunnen toepassen. Ik vind het ook leuk om vanuit een andere invalshoek betrokken te zijn bij het waterpolo. Er is een groot tekort aan scheidsrechters. Het is elk weekend weer een enorme puzzel om alle wedstrijden in de regio te laten plaatsvinden.”

Rutger heeft drie kinderen, die allen door hem zijn aangestoken met het bekende waterpolovirus: Fabiënne (18), Glenn (15) en Sean (11). Glenn is tevens gastspeler bij ere divisieclub Donk en voetbalt daarnaast bij DSO. Bij de voetbal fungeert Rutger ook nog elk weekend als lijnrechter. Rutger: “Zaterdagochtend voetbal en zaterdagmiddag racen naar de polo.” 

Partner Marissa speelt zelf niet, maar is wel nauw betrokken. Ze vindt het erg leuk om erbij te zijn en het allemaal te volgen. Ze is ook vaak chauffeur naar de wedstrijden en neemt dan ook regelmatig andere spelers mee. Ze ging ook altijd al graag mee naar de wedstrijden van Rutger voordat de kinderen geboren waren.

Ondanks het drukke programma elk weekend heeft Rutger een paar weken geleden ook nog de B-jongens onder zijn hoede genomen. Rutger verklaart: “Vanuit mijn zoon Glenn, maar ook vanuit andere jongens van dit team, was al een paar keer de vraag gekomen voor een vaste coach. Ik heb toen de wedstrijdschema’s bekeken en zag dat het redelijk uitkwam om naast heren 3 ook de B mee te nemen Ik kan ze hopelijk ook nog wat bijbrengen, tactisch en technisch, waarbij ze dan straks misschien een betere aansluiting richting de heren kunnen gaan krijgen.”

Hoewel er nog geen gelegenheid is geweest om met het team afspraken te maken voor het lopende seizoen, heeft Rutger wel al duidelijke ideeën hierover, met vaste afspraken en structuur als rode lijn: “Ik vind het belangrijk dat er stabiliteit in het team is, dat iedereen elkaar de bal gunt en dat men voor elkaar in het water wil werken. Ik zeg bewust niet vechten maar werken, want ik vind gewoon dat je polo clean moet spelen. Dat hoeft niet fysiek hard, met gemene overtredingen, maar het mag fysiek wel hard, maar dan wel clean, waarbij je een tegenstander klem zet en het tactisch afgedwongen wordt.”

Hij vervolgt: “Uiteindelijk moet het zo zijn en zeker richting het einde van het seizoen, dat de correctie niet meer van de kant hoeft te komen, maar dat de correctie vanuit het team komt. We hebben een aanvoerder en een keeper die sturen. Er zijn een paar vastigheden in het team en daarbuiten bouwen we het hele team om elkaar heen.”

Rutger steekt met al zijn vrijwilligerstaken enorm veel tijd in het waterpolo, maar vindt dat zeker de moeite waard. Rutger: “Ik krijg er een stukje voldoening voor terug. Ik vind het leuk om betrokken te zijn bij de polo an sich. Als coach vind ik het leuk om met het team een plan te bedenken en dat ten uitvoer te brengen en als dat werkt en je wint dan is dat hartstikke mooi. En als het niet werkt, dan kijken waar je kunt aanpassen en weer kunt leren.“

Hij vervolgt: “Positief; dat vind ik ook heel belangrijk. Ik hou niet van negatief coachen. Ik hou van duidelijkheid, transparantie en om dat ook mee te geven aan spelers. Maar ook in de rol van scheidsrechter. Als je mensen eruit stuurt en als er achteraf vragen komen, dat je kunt uitleggen en onderbouwen; wat heb je nou precies gedaan.” 

Rutger vervolgt: “En qua hoeveelheid tijd: Ik ben hier vaak toch al aanwezig vanwege mijn drie kinderen die hier ook spelen. Een vereniging kan eigenlijk niet zonder vrijwilligers draaien. De hoeveelheid vrijwilligers neemt elk jaar een stukje af en dat vind ik jammer, want ik ben gewoon een clubmens en ik wil gewoon ook mijn steentje bijdragen, zolang ik het leuk vind en het ook allemaal te combineren valt. Ik hoop dat andere mensen daaraan een voorbeeld nemen.”

Rutger speelt ook zelf nog waterpolo. Ooit begon hij op z’n 12^e met wedstrijdzwemmen. Rutger over die tijd: “Dat is een hele individuele sport. Ik ben eigenlijk op m’n 16^e in aanraking gekomen met waterpolo. ‘Joh, kom een keer meetrainen’; en voordat ik het wist zat ik bij de waterpolo. Dat doe ik nu al 34 jaar.” Rutger speelt in heren 6 met een aantal mensen hij eerst in zijn jeugd bij ZVZ tegenkwam, zoals Perry, Olivier, Arno en Paul. Rutger: “Dat zijn allemaal maatjes van mij en we zijn al die jaren met elkaar blijven poloën. Bij ZVZ heb ik in heren 1 gespeeld. Paul Lameijer was destijds onze coach. Ik heb ook nog met zijn zoons gepoloëd. Een rijke historie op dat gebied.”

In het dagelijks leven is Rutger werkzaam bij ROC Mondriaan, een MBO-school in Den Haag. Daar is hij, naast het geven van lessen Marketing, stagecoördinator voor de hele school. Rutger legt uit: “Daarbij heb ik heel veel te maken met het bedrijfsleven, administratiekantoren, overheden en dergelijke. Ik heb dus een heel afwisselende baan.”

Tijdens het waterpoloseizoen blijft er niet veel tijd meer over voor hobby’s, maar Rutger gaat graag vissen of voetballen met zijn zoons. En af en toe ook gamen. “Dat houd je jong”, vindt Rutger. Ook gaat hij graag lekker een stuk lopen met de hond van zijn moeder. Als het even kan gaat hij met het hele gezin erop uit naar Disneyland, want iedereen is groot fan van Disney.

Lijkt het je, net als Rutger ook wel iets om als vrijwilliger bij SG WZC mee te helpen? Heel fijn! We vertellen je graag alles over de vele mogelijkheden. Stuur even een berichtje met je contactgegevens naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.