- Details
-
Gepubliceerd: woensdag 02 november 2022 12:31


Kennismaken met Bianca en Ferry, coaches van DG1
Wie zijn dat toch; die mannen en vrouwen die onvermoeid als jeugdcoach bij alle waterpolowedstrijden aan de kant staan en vaak ook nog met veel inzet één of meer trainingen verzorgen? Wij gingen voor jullie niet alleen uitzoeken wat de drive van al deze vrijwilligers is; ook vroegen we ze het spreekwoordelijke hemd van het lijf over werk, privé en hun eigen sportieve achtergrond.
Na de wedstrijd van DG1 tegen het team van Waterpolo Residentie/DES DG1 op 1 oktober (uitslag: 32-2) heb ik afgesproken met de twee enorm enthousiaste jeugdcoaches van het thuisteam: Bianca Bergenhenegouwen (45) en Ferry Theil (47). Ik vroeg ze het spreekwoordelijke hemd van het lijf.
Bianca is in het dagelijks leven recruiter bij Public Support, waar ze naast de detachering van secretarieel en juridisch personeel vooral verantwoordelijk is voor het plaatsen van net afgestudeerde hbo’ers en wo’ers in de publieke sector. Ferry is tandprotheticus en heeft al 20 jaar een eigen bedrijf; Tandprothetische Praktijk Theil in Pijnacker.
Bianca heeft 16 jaar geleden al een tijdje de mini’s getraind toen zij een relatie kreeg met waterpoloër Peter. Nu haar kinderen Noa (12) en Yela (16) ook waterpolo spelen, is Bianca samen met Ferry het team van jongste dochter Noa gaan coachen. Daarnaast verzorgt zij ook de zwemtrainingen van de D’tjes. Haar jarenlange ervaring als wedstrijdzwemster, gecombineerd met enkele jaren waterpolo, komen daarbij zeer goed van pas. Haar partner Peter was lange tijd fanatiek waterpoloër bij Waterpolo Den Haag, waar hij nu Heren 2 coacht en tevens assistent-coach is van het eerste herenteam.
Ferry speelt vanaf zijn 15e waterpolo en doet dat ruim 30 jaar later nog altijd in Heren 5. Toen ook zoon Ruben (10) op waterpolo ging, was het voor Ferry heel helder: “Dan ga je niet als ouder langs de kant zitten, maar dan ga je gewoon wat doen. En met plezier!” Zoon Sem (8) speelt voetbal en dochter Fenna (6) doet aan BMX (fietscross) en hockey. Ferry: “Ik ben eigenlijk iedere avond met sport bezig en in het weekend ook.” Ook Marije, de partner van Ferry, heeft haar hele leven waterpolo gespeeld, maar was eigenlijk twee jaar geleden gestopt vanwege tijdgebrek. Nu er dit seizoen is gestart met een zogenaamd ‘wijnteam’ (Dames 2), waarbij af en toe een wedstrijd overslaan geen probleem is, is ze met veel plezier weer gestart.
We blikken even terug op de zojuist gewonnen wedstrijd. Het team blijkt over een prima conditie te beschikken. Ferry hierover: “Het is belangrijk dat ze door blijven gaan. Je kunt bij 20-0 wel denken: er zwemt er nog maar eentje naar voren. Maar ik wil dat ze als team blijven samenwerken, want in een moeilijke wedstrijd moet je ook als team verdedigen en aanvallen.” De zojuist gespeelde wedstrijd was daarvoor een goede oefening.
Bianca vult aan: “We hebben deze keer ook bewust niet zoveel gezegd.” Ferry daarover: “Eind 2e periode en 3eperiode hebben we geprobeerd om zelf eigenlijk niet actief deel te nemen: laat ze het zelf maar proberen. En de ene keer gaat dat beter dan de andere keer. Er zit progressie in.” Ferry: “Ik denk dat we wel een vrij makkelijk team hebben. Natuurlijk zitten er wel spelers met een kleine beschrijving bij, maar we weten hoe we dat moeten aanpakken. Onderling gaat dat ook heel goed.”
Coachen en training geven is een flinke tijdsinvestering, maar daar krijg je natuurlijk wel wat voor terug. Ferry: “Het plezier van de kinderen, als je ziet dat de oefening die je oefent of afspreekt werkt en dat ze gaan zien: hé, dat werkt wat die gekke coaches daar staan te vertellen. Als we het zo doen, dan werkt het. En dat vind ik persoonlijk heel leuk. Gewoon het plezier van de kinderen terug te zien. Dat ze fanatieker worden.” Bianca: “En het enthousiasmeren voor de sport zelf.”
Ferry: “En wat ik nu leuk vind, is dat we vandaag twee invallers (uit E en DG2) hebben vanwege afwezigen. Die kunnen dan meespelen in dit team in plaats van dat ze echt actief het spel moeten maken. Want invallen in een team wat draait, is veel gemakkelijker dan wanneer het een rommeltje is.” Ferry: “Vandaag was het helemaal leuk. De invallers die doen het echt goed, die scoren ook, pakken goed de ballen af, gaan echt door totdat ze ‘m hebben en stoppen niet of denken, oh ik lig erachter, ik haal het niet meer. Nee, tandje erbij en ‘m net nog kunnen pakken.” Bianca: ”Ik vind het ook leuk dat ze worden meegenomen door het team en niet dat het individueel is en; ‘je bent van een ander team’.” Ferry: “Ze worden echt al onderdeel, ondanks dat het de eerste keer is, maar we trainen natuurlijk ook samen. Bianca: “Het enthousiasme van de kinderen vind ik gewoon heel fijn.”
Met het team hebben ze een set duidelijke afspraken. Bianca: “Ze weten dondersgoed hoe wij in elkaar zitten en afspraak is, dat als wij aan het woord zijn, zij stil zijn en dat ze luisteren. Zij mogen uiteraard ook af en toe hun zegje doen.” Ferry: “Als ze op de training lopen te donderjagen dan is het twee keer waarschuwen en luister je niet, dan zit je op de kant. Niet dat we overigens elk jaar opnieuw de regels hoeven uit te vinden. Heb je een heel nieuw team, dat is een ander verhaal. We hebben dit team al 3, 4 jaar, dan weten ze wel hoe het zit.”
Als laatste vraag ik Bianca en Ferry of ze in hun drukke leven nog wel tijd hebben voor hobby’s. Ferry geeft aan dat hij met drie sportende kinderen eigenlijk geen vrije tijd heeft, maar dat hij geniet van het feit dat zijn kinderen lekker sporten. Hij heeft zelf altijd die gelegenheid gehad van zijn ouders en is van hot naar her, door het hele land gereden. Ferry: “Ik vond dat altijd fijn en ik haal er plezier uit dat mijn kinderen ook gewoon sporten en daar plezier uit halen. Eigenlijk is dat ook een hobby.” Bianca ten slotte vindt het heerlijk als ze tijd heeft om ’s-avonds lekker te knutselen, creatief te zijn. Vooral bloemschikken vindt ze heerlijk.
Lijkt het je, net als Bianca en Ferry ook wel iets om als vrijwilliger bij SG WZC mee te helpen? Heel fijn! We vertellen je graag alles over de vele mogelijkheden. Stuur even een berichtje met je contactgegevens naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. We nemen dan snel contact met je op. Alvast bedankt.
- Details
-
Gepubliceerd: zondag 09 oktober 2022 19:26

Gisteren waren we aanwezig bij één van onze beide jongste teams. In deze E-competitie wordt er vijf tegen vijf gespeeld met kleinere goals en op een wat kleiner speelveld van 20 meter. Het is altijd weer even wat werk om alles klaar te leggen, maar met hulp van enkele ouders lukt dat prima en snel. Dank daarvoor! Het zou vandaag overigens wel eens een lastige pot kunnen worden. De E-meisjes en jongens spelen in de eerste klasse tegen veelal sterke ploegen waarvan de hoogste seniorenteams bij de landelijke top behoren. AZC hoort daar zeker bij.
Maar uiteraard laten onze E-tjes zich hierdoor niet beïnvloeden. Vol goede moed wordt gestart met het eerste partje, waar er gelijk een prima kans is voor Zara met een doorbraak. Helaas gaat de bal net over het goal heen. De tegenstander ging daarna snel in de tegenaanval, maar keeper Sean zorgt ervoor dat de AZC niet kan scoren. Jammer genoeg lukte het onze spelertjes nog niet echt goed om de bal steeds bij de juiste medespeler te krijgen. Wel werd er voor elke bal goed gevochten. Dit resulteert in een uitsluiting voor AZC, die helaas niet door SG WZC wordt benut. Onze tegenstander maakt van de gelegenheid gebruik om uit te breken en scoort het eerste goal (0-1). De daarop volgende doelpoging van Kady wordt eerst door de keeper achter gewerkt, maar na het nemen van de 2-meter bal krijgt Kady de bal prima teruggespeeld en brengt zij de stand op 1-1. Onze jongens en meisjes komen zelfs nog op voorsprong als Isis een prachtige pass geeft naar de inzwemmende Lynn, die de tussenstand op 2-1 bepaalt. We staan voor!
Het tweede part begint rommelig. Als het nemen van een vrije bal niet snel genoeg gaat, grijpt AZC haar kans en brengt de stand op 2-2. Ons team wil natuurlijk graag weer op voorsprong komen en gaat massaal in de aanval. Daarbij wordt de tegenstander enigszins uit het oog verloren. Een paar keer gaat het mis in de aanval en elke keer wordt dit ‘afgestraft’ door uitbraken van enkele razendsnelle zwemmers van AZC. Ons team heeft hier erg veel moeite mee en krijgt gedurende de tweede periode nog vier goals tegen. Na de tweede periode is het 2-6.
In het derde part lukt het helaas niet om het tij te keren. De tegenstander, of eigenlijk telkens dezelfde twee spelers, blijft maar slim gebruik maken van elke bal in onze aanval die niet helemaal zuiver wordt geplaatst of die wordt onderschept. Eerst wordt het 2-7, maar dan lijkt het weer de beurt te zijn voor ons team. Maar bij een uitbraak mist Isis een mooie kans om de achterstand te verkleinen. Daarna weet AZC nog drie kansen te benutten en is het na drie partjes 2-10.
Jespar durft het als enige aan om het laatste part te gaan keepen. Het is bovendien mooi om te zien dat SG WZC niet opgeeft, maar gewoon goed blijft doorspelen. En dat wordt beloond als Isis de bal op Kady speelt die vrij voor het goal ligt. De keeper is kansloos en de stand wordt verkleind tot 3-10. Aansluitend is het Zara die voor de nodige spanning zorgt met een lange rush op het vijandige goal. Deze keer echter is de keeper van AZC in staat om de bal te stoppen. Het verdere verloop van het laatste part wordt beheerst door onze tegenstander, die nog drie keer weet te scoren uit wederom snelle aanvallen. De einduitslag wordt daarmee bepaald op 3-13. Gezien de moeilijke tegenstander heeft ons team bestaande uit Sean, Isis, Zara, Lucas, Lynn, Jespar en Kady het erg goed gedaan!